امروزه تصور انجام یک عمل جراحی بدون بیهوشی چیزی کابوس‌وار و وحشتناک است. با این حال داروهای بیهوشی که به یک جزء ثابت پزشکی مدرن تبدیل شده‌اند، در گذشته وجود نداشتند و برای هزاران سال بشر از وجود آنها بی‌بهره بود.
به گزارش خبرآنلاین، داروهای بی‌حسی و بیهوشی‌ای که امروزه می‌شناسیم ابداع نسبتا جدیدی هستند. این در حالی است که انسان قرن‌ها به دنبال راه‌هایی برای تسکین درد شدید خود بوده است.
در اوایل قرون وسطی و در حدود سال ۱۱۰۰ میلادی، گزارش‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد پزشکان وقت از اسفنج‌های آغشته به تریاک و آب ترنجبین را برای ایجاد خواب‌آلودگی در آماده‌سازی جهت انجام عمل و کاهش درد پس از آن به بیماران می‌مالیدند.
بر اساس گزارش یورونیوز، اگر به عقب‌تر برگردیم، دست‌نوشته‌هایی از دوران روم باستان را پیدا می‌کنیم که در آنها دستور تهیه یک معجون آرام‌بخش به نام «دوال» آمده است. این شربت از صفرای گراز، تریاک، آب ترنجبین، شوکران و سرکه تهیه شده بود.
از سال‌های ۱۶۰۰ به بعد در اروپا، تریاک و لودانیوم (تریاک محلول در الکل) به مسکن‌های رایج تبدیل شدند. با این حال این داروها خام و نادقیق بودند..
دانشمندان دانشگاه کانکتیکت به پیشرفت قابل توجهی در تلاش برای زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر دست یافته‌اند. در پژوهشی بزرگ، محققان با هدف قرار دادن سلول‌های خاص در بدن موش‌ها، طول عمر و سلامتی آنها را با موفقیت افزایش دادند.
به گزارش خبرآنلاین، این مطالعه که در مجله Cell Metabolism منتشر شده است، بر سلول‌هایی متمرکز است که پروتئینی به نام p۲۱ را به شدت بیان می‌کنند. این سلول‌ها با افزایش سن در بافت‌های مختلف تجمع می‌یابند و به نظر می‌رسد که به زوال مرتبط با افزایش سن کمک می‌کنند. با از بین بردن دوره‌ای این سلول‌ها در موش‌ها، دانشمندان توانستند به طور متوسط ۹ درصد عمر این حیوانات را افزایش دهند. این معادل حدود هفت سال در انسان است. مهمتر از آن، موش‌ها در طول عمر خود سالم‌تر و از نظر جسمی توانایی بیشتری داشتند.
به نقل از ایسنا، این یافته به یک چالش حیاتی در علم پیری می‌پردازد. اینکه چگونه می‌توان طول عمر را افزایش داد و به طور همزمان کیفیت زندگی را بهبود بخشید. در حال حاضر، اغلب بین مدت زمان زندگی افراد و مدت زمانی که در سلامت کامل زندگی می‌کنند، فاصله وجود دارد. در برخی از کشورها، امید به ..
در این روش جدید می‌توان یک مسیر انتقال ایجاد کرد که از طریق آن بهتر ضایعات و تومورهای مغزی مورد هدف قرار می‌گیرند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، براساس گزارش دیجیاتو، جراح مغز و اعصاب ایرانی، دکتر «امیر فرجی»، به همراه محققان مؤسسه تحقیقاتی Houston Methodist تگزاس آمریکا روشی ابداع کردند که می‌توان با آن درمان‌های دارویی نجات‌بخش را دقیق‌تر به مغز رساند. این روش می‌تواند زمینه‌ای برای درمان مؤثرتر تومورهای مغزی و سایر بیماری‌های عصبی فراهم کند. محققان در این روش با اهدافی خاص از یک میدان الکتریکی برای تزریق دارو از مخزنی خارجی در داخل مغز استفاده کردند.
براساس گزارش ScienceDaily، محققان روشی دقیق برای ارائه درمان‌های دارویی به مغز ابداع کرده‌اند. پیش‌ازاین برای انتقال مواد درمانی به مغز از روشی به نام CED استفاده می‌شد که با فشار مداوم، مایعی حاوی مواد درمانی را به مغز تزریق می‌کرد. بااین‌حال داروهایی که با CED به مغز راه می‌یافتند، همیشه به هدف موردنظر نمی‌رسیدند و عملاً درمان بی‌ثمر می‌ماند.
ابداع روشی جدید برای انتقال دقیق‌تر دارو به مغز براساس مقاله منتشرشده در نیچر، روش جدید که..
لوکاس بال، یوتیوبر معروف به پیگمی، برای فهمیدن تاثیرات پرهیز از نشستن، تلاش کرد تا به مدت یک هفته تمام کارهایش را به صورت ایستاده انجام دهد.
به گزارش خبرآنلاین، لوکاس بال، یوتیوبر مطرح که در یوتیوب با نام پیگمی (pigmie) شناخته می‌شود، تصمیم گرفت هفت روز کامل را بدون نشستن بگذراند. جای تعجب نیست که همواره ایستادن، انجام امور روزمره مانند رانندگی و کار را به‌شکل قابل‌توجهی پیچیده‌تر می‌کند. انگیزه‌ی انجام بال از این کار نگرانی‌های سلامتی بوده و صرفا به خاطر شیرین‌کاری انجام نشده است.
بر اساس گزارش زومیت، پیگمی در معرفی این آزمایش توضیح می‌دهد که آمریکایی‌ها به‌طور متوسط روزانه حدود ۹٫۵ ساعت می‌نشینند؛ در صورتی که نشستن طولانی‌مدت و عدم فعالیت بدنی با چاقی و مجموعه‌ای از بیماری‌های مرتبط با چاقی مرتبط است.
پیگمی می‌گوید نشستن مزمن با مشکلاتی مثل کمر درد، اختلال عملکرد ستون فقرات، تحلیل مفاصل، وضعیت نامناسب کمر، گردن و شانه‌ها و همچنین مشکلات عروقی در پاها و بسیاری از مشکلات سلامتی دیگر مرتبط است. مطالعات، سبک زندگی بیش‌ازحد بی‌تحرک را با کاهش حجم مغز و افزایش خطر مرگ زودهنگام مرتبط د..
قطعات ریز میکروپلاستیک، از طریق غذا و نوشیدنی وارد اعماق بدن ما می‌شوند و حالا راهکار مناسبی برای حذف این ذرات کوچک توصیه‌شده است.
غزال زیاری: ذرات میکروپلاستیک این روزها همه‌جا هستند و از طرق مختلف، از آب آشامیدنی گرفته تا غذا، وارد بدن انسان می‌شوند؛ اما اخیراً دانشمندان راهی ساده و مؤثر برای حذف این ذرات میکروپلاستیک از آب یافته‌اند.
تیمی تحقیقاتی از دانشگاه پزشکی گوانگژو و دانشگاه جینان چین، آزمایش‌هایی را بر روی آب نرم و آب سخت شیر (که املاح و مواد معدنی بیشتری دارد) انجام دادند و قبل از جوشاندن این نمونه‌های آب، نانوپلاستیک‌ها و میکروپلاستیک‌ها (NMP ها) را به آنها اضافه کردند و سپس هرگونه رسوب دیگری را فیلتر کردند.
ساده‌تر از چیزی که فکرش را می‌کنید در برخی موارد، نانوپلاستیک‌ها و میکروپلاستیک‌ها (NMP ها) تا ۹۰ درصد با فرآیند جوشاندن و فیلتر کردن آب حذف شدند؛ هرچند که میزان اثربخشی بر اساس نوع آب متفاوت بود. مزیت اصلی این روش این است که بدین ترتیب اکثر مردم می‌توانند با استفاده از ابزارهای ساده در آشپزخانه‌شان، این کار را انجام دهند.
محققان در مقاله خود دراین‌باره نوشتند: «..
تجزیه‌وتحلیل خرده‌های شیشه و سرامیک یافت شده در رصدخانه مشهور تیکو براهه نشان داد که او چیزی فراتر از یک ستاره‌شناس معمولی بوده؛ محققان ترکیب جالبی از عناصر را در آزمایشگاه او کشف کردند که شامل تنگستن بود که در آن زمان هنوز در دنیای علم ناشناخته بود.
غزال زیاری: این روزها ما این‌ها را ترکیبات اختصاصی می‌نامیم؛ اما در اواخر دهه ۱۵۰۰ و اوایل دهه ۱۶۰۰ میلادی، کیمیاگران داروهایی که در آزمایشگاه‌های خود تهیه می‌کردند را “راز” می‌نامیدند. حالا به لطف تلاش‌های محققان، ما به اسرار بیشتری درباره کیمیاگران آن دوره دست‌یافته‌ایم.
طبق اطلاعات به‌دست‌آمده، تیکو براهه، ستاره‌شناس دانمارکی که به خاطر مطالعاتش در نجوم مشهور است، در آزمایشگاه زیرزمینی‌اش، به ترکیب داروها می‌پرداخته و حالا و در بررسی‌های دانشمندان اطلاعاتی به‌دست‌آمده که او از چه عناصری استفاده می‌کرده است.
کشف رازهای براهه رصدخانه معروف براهه در جزیره ون که امروزه در سوئد واقع‌شده ، پس از مرگ او در سال ۱۶۰۱ میلادی برچیده شد؛ اما حالا تیمی از محققان دانشگاه جنوب دانمارک و موزه ملی دانمارک، به تجزیه‌وتحلیل پنج قطعه یافت شده از باغ قدی..
وقتی به طلا فکر می‌کنید، احتمالاً تصاویری از جواهرات یا شمش به ذهنتان خطور می‌کند. اما محققان دانشگاه لینشوپینگ سوئد در روشی جدید موفق به ایجاد نانوسیم‌های طلا و توسعه الکترودهای نرمی شده‌اند که می‌توان از آن برای ارتباط با سیستم عصبی انسان استفاده کرد.
به گزارش خبرآنلاین، به نقل از دیجیاتو، الکترودهای جدید مانند اعصاب طبیعی انسان نرم، قابل کشش و رسانای الکتریکی هستند و پیش‌بینی می‌شود که برای مدت طولانی در بدن دوام بیاورند.
رساناهای قدیمی مورد استفاده در الکترونیک، معمولاً از فلزات سخت و سفت هستند. از سویی سیستم عصبی انسان بافتی نرم دارد. برای اینکه بتوان سیگنال دقیقی به مغز ارسال کرد، باید به رشته‌های عصبی شکننده بسیار نزدیک شد. اینجاست که محققان به پیشرفت قابل‌توجهی دست یافتند.
براساس گزارش TechSpot، محققان نانوسیم‌های طلایی را طراحی کرده‌اند که نرم و کششی هستند و می‌توانند به سیستم عصبی متصل شوند و راه را برای انواع جدیدی از ایمپلنت‌ها و رابط‌های پزشکی هموار کنند. این دستاورد می‌تواند برای درمان بیماری‌هایی مانند صرع، پارکینسون، فلج یا درد مزمن سودمند باشد.
محققان برای ایجاد ال..
محققان حوزه مراقبت‌های بهداشتی با هدف تقویت فناوری کاشت قلب، دستگاهی بر پایه فلز ابداع کردند که شبیه قلب است و مانند آن عمل می‌کند. این قلب تیتانیومی، قلب مصنوعی کامل (TAH) نامیده می‌شود و توسط شرکت فناوری «BiVACOR» ساخته شده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پیوند برای بیمارانی که از نارسایی شدید دو بطنی قلب یا نارسایی تک بطنی رنج می‌برند، می‌تواند راهی موثر باشد. موسسه قلب تگزاس به تازگی اولین کاشت موفقیت‌آمیز قلب مصنوعی کامل را در بدن انسان اعلام کرده است.
به نقل از ایسنا، قلب مصنوعی از پمپ خون دوار دو بطنی بر پایه تیتانیوم تشکیل شده است. بر اساس بیانیه موسسه قلب تگزاس، قلب مصنوعی از یک پمپ خون دوبطنی تیتانیومی به همراه یک قسمت متحرک تشکیل شده است که از یک پروانه معلق مغناطیسی استفاده می‌کند. پروانه خون را پمپ می‌کند و جایگزینی برای هر دو بطن قلب دچار نارسایی است.
قلب مصنوعی از فناوری مشابه خطوط ریلی پرسرعت استفاده می‌کند . اکنون در داخل بدن انسان کاشته شده است. هدف ساخت این دستگاه جایگزین کردن کامل آن با قلب نیست، بلکه تنها برای زمانی مناسب است که بیمار واقعا نیازمند پیوند قلب ب..
این ربات می‌تواند تاج دندان‌ها را تنها در ۱۵ دقیقه جایگزین کند؛ هشت‌برابر سریع‌تر از یک دندان‌پزشک معمولی.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و براساس گزارش زومیت، شرکت دندان‌پزشکی رباتیک Perceptive اعلام کرد اولین بار است که از ربات کنترل‌شده با هوش مصنوعی تمام‌خودکار روی بیمار انسانی استفاده کرده است. این ربات تقریباً می‌تواند عمل‌های خاصی، مانند تعویض تاج دندان، را هشت برابر سریع‌تر از دندان‌پزشک معمولی انجام دهد.
براساس گزارش نیواطلس، پرسپکتیو که سازنده این ربات است، ادعا می‌کند این سیستم می‌تواند زمان عمل‌ها را به‌صورت قابل‌توجهی کاهش دهد. این ربات می‌تواند تاج دندان‌ها را فقط در ۱۵ دقیقه جایگزین کند؛ انجام این عمل توسط دندان‌پزشک انسان ۲ ساعت طول می‌کشد و باید در دو ویزیت تکمیل شود.
این شرکت می‌گوید این ربات را روی بیماری در کلمبیا آزمایش کرده است اما هنوز هیچ اطلاعات بالینی داوری‌شده‌ای منتشر نشده است. به گفته «کریس سیریلو» (Chris Ciriello)، مدیرعامل پرسپکتیو، این شرکت برای دریافت تأییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) به این داده‌ها نیاز دارد.
معمولاً ورزشکارانی به مدال طلای المپیک می‌رسند که استانداردهای حیرت‌انگیزی در رشته‌های ورزشی خود دارند و به‌طورکلی بدن‌هایشان آمادگی این را دارد تا محدودیت‌های فیزیکی سرعت، دقت، قدرت و استقامت را پشت سر بگذارد.
غزال زیاری: سال‌هاست این سؤال مطرح است که چه تفاوت‌هایی میان مغز یک ورزشکار نخبه و افراد معمولی وجود دارد. این‌طور به نظر می‌رسد که همان‌طور که اکثر ورزشکاران، ازنظر آمادگی جسمانی در اوج هستند و قدرت فوق‌العاده‌ای دارند، ویژگی‌های متعدد سیستم عصبی نیز ورزشکاران المپیکی را از بقیه انسان‌های معمولی متمایز می‌کند.
واقعیت این است که بدن ورزشکاران آموزش‌دیده، در مواجهه با تغییرات محیط اطراف، بسیار برتر از افراد عادی است.
تفاوت در کجاست؟ ورزشکاران در جریان مسابقات، در محیط‌هایی پرسروصدا قرار می‌گیرند و با محرک‌های صوتی متعددی از سروصدای هواداران گرفته تا صدای هواپیماها و پهپادهای بالای ورزشگاه و صدای بلندگوی گوینده ورزشگاه روبرو هستند؛ در این شرایط مغز ورزشکار باید به‌سرعت تشخیص دهد که کدام صداها برای موفقیتش حیاتی هستند و کدام صداها باعث پرت شدن حواسش می‌شوند.
مطالعه دانشمندان دا..
